Filmy wspomnienie, druga wojna światowa

Od wspomnień II wojny światowej po współczesny Berlin. Śledzimy trzy pokolenia rodziny naznaczonej historią. Ból Evy (Lili Monori), cudownego dziecka obozów, zostaje przekazany jej córce Lenie (Annamária Láng), a następnie wnukowi Jonasowi (Goya Rego). Dopóki nie przełamie, w miłosnym geście, mechaniki traumy.

Kiedy Japonia poddaje się pod koniec II wojny światowej, żołnierz japoński wycofuje się do dżungli w Filipinach, aby sam kontynuować wojnę przez kolejne 10 000 dni.

Film przedstawia losy Francji w latach 40. podczas trwania drugiej wojny światowej. Pokazuje jak ówczesne władze Francji współpracowały z nazistowskimi Niemcami. Ukazane są archiwalne materiały z tamtych czasów.

Poprzez wspomnienia z dzieciństwa podczas okupacji niemieckiej Charles Matton przywołuje atmosferę tej epoki odczuwaną przez dziecko. Czerwiec 1940 rok. Wehrmacht zarekwirował dom, w którym mieszka Pierre (Jean-François Balmer), jego żona Magdeleine (Caroline Silhol), ich syn Charles (Léonard Matton). Wtedy zaczyna się dziwne współżycie: z jednej strony francuska rodzina z dwiema służącymi, Louise (Cécile Vassort) i Leą (Béatrice Avoine), i piękna żydowska nauczycielka, którą wszyscy nazywają Mademoiselle (Magali Leiris). Z drugiej strony niemieccy okupanci: fanatyczny Krantz (Burghart Klaußner) i uczciwy Karl (Thomas Huber). Głęboka przyjaźń wkrótce połączy Charlesa i Karla. Ale zagrożenia niepewnej przyszłości podważają ich związek. Lata mijają, a Karl musi wyjechać na front rosyjski. Pisze całą grozę wojny swojemu młodemu przyjacielowi. Charles potajemnie czyta zakazane listy, które palą jego niewinność i sprawiają, że dzień po dniu staje się bardziej dojrzały.

Młody pisarz przeżywa traumę z powodu braku miłości w dzieciństwie i odrzucenia go przez jego matkę. Udaje mu się pozbyć wspomnień i leczyć się z dala od szpitala psychiatrycznego.

Autorem dramatu jest Zdzisław Skowroński, który napisał sztukę dla 70-letniego wówczas aktora, Janusza Warneckiego, człowieka schorowanego, u schyłku kariery zawodowej. Przedstawia aktora tułającego się w młodości po prowincjonalnych teatrach, człowieka, który przeżył Pawiak, okupację, poniżenie i wielkie cierpienie. Przeszłość powraca we wspomnieniach młodego aktora, który kreuje postać mistrza sprzed wielu lat. W czasie okupacji przygotowuje się do roli „Makbeta”, wierząc, że zagra wymarzoną rolę po wojnie. Kiedy zjawia się gestapo, zabiera zakładników, zostawiając mistrza, który ma dokumenty księgowego…